Blog!!!!

Έχοντας διαβάσει λίγο τις αναρτήσεις των συναδέλφων μου θα γίνει γραφική και θα επαναλάβω ότι ήταν κάτι εντελώς ξένο για εμένα... θυμάμαι το χαμό που επικρατούσε στην αίθουσα όταν πωτοπροπαθούσαμε να δημιουργήσουμε τα blogs!!!! Κάτι εντελώς άγνωστο για τους περισσότερους το οποίο μας, το οποίο προσωπικά μου φαινόταν ιδιαιτέρως δύσκολο αρχικά. Παρόλα αυτά σιγά σιγά άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως λειτουργεί όλο το σύστημα, όσο αφορά τα πρακτικά θέματα τουλάχιστον -δηλαδή το πως να χειρίζομαι το blog- , τα οποία δεν είναι τόσο δύσκολα τελικά.. μάλλον με τρόμαζε η ιδέα ότι πρόκειται για κάτι που δεν ήξερα. Τώρα που το σκέφτομαι όμως θα έλεγα ότι ήταν πολύ καλό που αναγκάστηκα να μπω στον κόσμο των ηλεκτρονικών μέσων και να μάθω πως δουλεύουν καθώς πλέον είναι άκρως απαραίτητα σε δουλειά, σε σπουδές, στα πάντα!! Ας μην ξεχνάς ότι είμαστε σε μία εποχή όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την τεχνολογία και ηλεκτρονικά μέσα.
Σιγά σιγά λοιπόν, συνήθισα στο να χρησιμοποιώ το blog αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου ήταν το ίδιο εύκολο να αναλύσω τα θέματα της κάθε εβδομάδας που αφορούσαν τη παρουσία των Μ.Μ.Ε σε διάφορα θέματα με τα οποία ασχολούμαστε καθημερινά, αλλά ποτέ δεν είχα προσεγγίσει με αυτό τον τρόπο. Αρχικά λοιπόν μου ήταν πολύ δύσκολο να εφαρμόσω τη θεωρία των μαθημάτων πάνω στα θέματα που αναρτούσα, πράγμα μάλλον λογικό δεδομένου ότι ήταν πράγματα ορισμένα από τα οποία δεν είχα ξαναδιαβάσει. Μετά από πολλές ώρες μπροστά στο υπολογιστή και πολλές προσπάθειας να πλησιάσω όσο το δυνατό περισσότερο στις προσδοκίες του μαθήματος είτε διαβάζοντας τις εργασίες των συναδέλφων μου ως παραδείγματα είτε διαβάζοντας τα σχόλια των εργασιών μου άρχισα να γράφω κάπως πιο ολοκληρωμένα και με λιγότερο κόπο. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που μου "έσπαγε τα νεύρα" το γεγονός ότι κάθε εβδομάδα έπρεπε να γράφω ένα κείμενο. και έπρεπε να το γράφω ένα κείμενο και έπρεπε να ο γράφω ολοκληρωμένο και καλό καθώς θα βαθμολογούμουν γι αυτό. Πολλές φορές μάλιστα νευρίαζα που έπρεπε να γράφω και να ξαναγράφω ιδιαίτερα όταν ο χρόνος ήταν περιορισμένος καθώς έχω την τρέλα να τελειώνω τα πάντα στο χρόνο τους και γι αυτό δεν ήθελα ποτέ να καθυστερήσω τις αναρτήσεις μου με αποτέλεσμα να κάθομαι βράδια ολόκληρα μπροστά στον υπολογιστή για να τελειώσω στην ώρα μου.. σε αυτό ίσως να φταίει και το γεγονός ότι δεν γράφω ιδιαίτερα γρήγορα στο υπολογιστή σε συνδυασμό με το ότι έπρεπε να σκέφτομαι και τη θεωρία που διδασκόμουν.
Παρόλα αυτά όμως πιστεύω ότι τελικά ο μόνος τρόπος για να ασχοληθώ πιο βαθιά με το θέμα των Μ.Μ.Ε ήταν να πιεστώ.. η πίεση και η διαρκής αξιολόγηση με έκανε να πεισμώνω και να δουλεύω πιο πολύ. Έτσι νομίζω ότι σταδιακά ότι κατάφερα να βελτιώσω τις αναρτήσεις μου και να πλησιάσω λιγάκι τον περίεργο κόσμο των Μ.Μ.Ε. Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι έγινα και ειδική αλλά τουλάχιστον μπορώ να μιλήσω σε πρώτο επίπεδο για κάποια βασικά θέματα και να σχολιάσω με κριτική ματιά κάποια άλλα.
Μέσα από τα μάθημα λοιπόν έμαθα από τη μία μεριά κάποια θεωρητικά πράγματα και από την άλλη έμαθα να επικοινωνώ μέσω του blog με τους συναδέλφους μου, να διαβάζω τις απόψεις τους και να λέω τις δικές μου. Έμαθα λοιπόν να βλέπω με άλλο μάτι τη διαδικτυακή επικοινωνία, την οποία - χωρίς παρεξήγηση- αντιπαθούσα εντελώς. Δεν είχα καμία απολύτως επαφή με όλα αυτά, msn, facebook κτλ. με έβρισκαν παγερά αδιάφορη. Όχι ότι τώρα έχει αλλάξει και πολύ η άποψη μου,καθώς θεωρώ ότι έχει ξεφύγει ο έλεγχος των διαδικτυακών επικοινωνιών αφού αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο σε αυτού του είδους την επικοινωνία παρά στην προσωπική επαφή,αλλά θεωρώ ότι στο blog μπορούμε να γράψουμε κάποια πράγματα που μας απασχολούν και να τα διαπραγματευτούμε με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ατόμων. Αυτός θα είναι και ο στόχος του δικού μου blog από εδώ και πέρα, να γράφω θέματα που με απασχολούν και να τα βλέπω πως τα αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιποι, αναλύοντας τα πάντα με ένα πιο σφαιρικό τρόπο.